Türkiye’nin yetiştirdiği en büyük gazetecilerinden biridir Rahmetli Abdi İpekçi. 1979 yılında, hem de arabasının içinde, hain kurşunların hedefi olup, can vermeden, yedi sene önce, yazı işleri müdürlüğünü yaptığı milliyet gazetesinde Cemal Işıksel ile bir söyleşiye imza atmıştır. Bugün, o söyleşiden bizi ilgilendiren, Kırşehir’i ilgilendiren kısmını sizlerle paylaşmak istiyorum. Fakat önce Cemal Işıksel kimdir? Bakalım…
Cemal Işıksel, Türkiye’nin ilk fotoğraf Muhabiridir. Vakit, Ulus, Cumhuriyet gazetelerinde çalışmıştır. Cumhuriyetin ilk yıllarına, fotoğrafları ile tanıklık etmiştir Atatürk’ün fotoğrafçısı olarak da bilinir.
…
Söyleşinin sonlarına doğru Abdi İpekçi soruyor:
-Daha sonraki dönemleri de düşünerek meslek hayatınızın en ilginç, sizi en fazla etkilemiş olayını anlatır mısınız?
Cemal Işıksel;
-Vallahi birçok hadiselere şahit oldum. Birçok hadiseleri tespit ettim. Lalettayin Zamanlarda dahi, Atatürk ün resmini çektiğimden duyduğum heyecanı başka hadiselerde pek duymadım. Yalnız 1939’un sonlarında, Erzincan zelzelesine gitmiştim. İsmet Paşa ile beraber. Orada da birçok heyecan ve hadiselere şahit oldum. Bir de şu beni çok etkiledi: 1938 senesi ilkbaharında Kırşehir’in Köşker nahiyesinde zelzele olmuştu. Zelzele yerini öğrendik. Ulus gazetesinde çalışıyordum. Ulus bizi muhabir arkadaşla Kırşehir’in Köşker nahiyesine yolladı ve Şafak sökerken zelzele sahasına geldik. İniltiler, ahlar, vahlar, yangınlar... Böyle bir manzara ve oraya giden ilk yardım diyeceğim veyahut da zelzeleden sonra ilk giden kimse olmak dolayısıyla hemen etrafımızı aldılar. Bizim kim olduğumuzu sordular. Sağ kalanlar, kimi yaralı, kimi yarasız. Gazeteci olduğumuzu öğrendikten sonra köylülerin bize sordukları sual şu oldu: "Atatürk’e hasta diyorlar. Nasıl hastalığı? " orada bütün tüylerim diken diken oldu. Ve bir de orada duyduğum heyecanı hiç unutmuyorum.
Abdi İpekçi;
-Kaç yılında olmuştu bu?
Cemal Işıksel;
-Bu 1938 senesinin nisan aylarında idi ki, Atatürk ün birinci hastalık devresine rastlıyordu. Adamlar kendi dertlerini unutmuş, Atatürk’ü soruyorlar. Bunun manası çok büyük.