Ülkemiz insanı neyin ne olduğunun dahi farkına varmadan bir yerden diğer yere savrulup duruyor. Milli ve manevi değerlerimiz deseniz esamesi dahi okunmaz oldu. Her şeyimiz alt üst edildi.
Bir türlü toparlanamıyoruz. Hadi kendimize gelelim desek bir darbe daha yiyerek sessizliğimizi iyice derinleştiriyoruz.
Söyle yukarıdan bir baktığımızda değer yargısı olarak kabul ettiklerimiz ortalıkta gözükmüyor. Hepsi bir kenara çekilmiş ya da bir yerlere savrulmuş. Adeta yetim ve öksüz kalmış çocuklar gibi kenarda birlerinin sahip çıkmasını bekliyorlar.
Farkında değiliz belki ama hem maddi olarak ama en büyüğü manevi olarak büyük badirelerden geçiyoruz. Maddi olanın farkına çabuk varıyor ve onun telafisi için elimizden geleni yapıyoruz ama iş manevi boyuta geldiğinde ise elimiz ayağımız karışıyor. Aslında aklımızın karışması ellerimizi de karıştırıyor. Cebimizdeki para eksildiğinde ya da kazancımız azaldığında hemen en ağır tepkileri gösterebiliyoruz. Ama yavaş yavaş altımızdan kayan değerleri bir türlü görmüyoruz. Görsek bile ciddiye anlıyoruz.
Küçüklüğümüzde 10. Yıl marşını çok okurduk şimdi okunmuyor,
Andımızı her sabah okurduk. Okutmak içinde arkadaşlarımızla yarış yapardık, andımızda okunmuyor artık,
Türkiye Cumhuriyeti ibaresi artık çoğu yerde bulunmuyor. TC yazısı çok yerden kaldırıldı,
Milletvekili yeminlerine bakarsanız onlar bile değiştirildi. Farklı şekillerde yemin etmek adeta moda haline getirildi,
Korkumuzdan bir dua bile edemiyoruz. Kur’an okuyamıyoruz. Okuyunca A cemaati ya da B tarikat mensupları hemen müdahale ediyorlar. Söyle okuman lazım, böyle okuman lazım. Allah ile baş başa bile bırakmıyorlar.
Mezhepsel ayrılıklar büyük bir ivme kazandırılarak halkımızın önüne konuluyor. Sen şu mezheptensin denilerek ayrıştırma hızlanıyor,
Mezhep ayrımcılığı çözüm olmazsa gelsin cemaatçilik. Sen şu cemaattensin ya da bu cemaat. Yine bir ayrımcılık, yine bir farklılaşma ve ötekileştirme…
Türk Milletinin sinir uçları tahrip edilerek duyarsızlaştırıldı. Olayları itiraz etmeden kabullenmesi sağlandı. Halen daha bu çalışma devam ediyor. Ancak yapılan bu çalışmalar şimdilik birilerinin işine geliyor gibi olsa da aslında orta ve uzun vadede iyi sonuçlar vermeyeceği açıktır. Ülkemiz değerlerine sahip çıkan gençler yetiştirmek zorundadır. Ancak böylesi bir gençliğin yetişmesi içinde büyüklerin ve ellerinde yetki olanların görev ve sorumluluklarını hakkıyla yerine getirmeleri gerekir.
Duyarlılıklarını kaybetmiş, olaylara karşı refleks gösteremeyen toplumların geleceklerinin iyi olmayacağının bilinmesi gerekir. Duyarlı olmak ve geleceğimizi korumak zorundayız. Bizim alacağımız kararlar geleceğimiz olan gençlerimizin gelişmesinde temel belirleyici olacaktır. Bunun içinde okuyup düşünen ve sorgulayan gençlere ihtiyacımız var. Sohbet toplumu olmanın ötesinde düşünen ve üreten toplum olmak zorundayız. Geleceğimiz buna bağlı, unutmayalım…
